Bu rapor “Erzincan’da Kadınlar Buluşuyor” projesi kapsamında hazırlanmıştır. Projemiz  Ocak 2021 ve Kasım 2021 tarihleri arasında Heinrich Böll Stiftung Derneği tarafından desteklenmiştir. Toplumsal cinsiyet temelli şiddete karşı kapsamlı bir mücadele yürütmek, toplumsal cinsiyet eşitliğini sağlamak amacıyla faaliyetlerimiz gerçekleştirilmiştir. Raporumuz Ocak 2021 ve Kasım 2021 tarihleri arasında saha çalışması yaptığımız Kavakyolu ve İzzetpaşa mahallelerinde 600 kadınla yapılan yüz yüze görüşmelere, gözlemlere, toplantılara, kurumlara yapılan bilgi edinme başvurularına ve kadın da(ya)nışma merkezimize  başvuran kadınların erkek şiddetiyle, patriyarka ile mücadele, deneyim ve paylaşımlarına dayanmaktadır.

Kadınların deneyim ve paylaşımlarının; erkek şiddetinin önlenmesi, şiddete maruz bırakılan kadınların güçlenmesi, mevcut yasalar ve mekanizmalardaki eksikliklerinin ortaya çıkarılması açısından önemli olduğunu düşünüyoruz.

Raporda aktarılan veriler 11 aylık süre zarfında, da(ya)nışma merkezimize gelen şiddet başvurularından ve mahallelerde yapılan anketlerden edinilen niceliksel verilere ve mahallelerde yapılan yüz yüze görüşmelerden ve gözlemlerden elde edilen niteliksel verilere dayanmaktadır. Verilerin elde edilme sürecinde gizlilik ilkesine uygun davrandığımızı, kadınların sınırlarına özen gösterdiğimizi ve genel olarak araştırma etiğine uygun davrandığımızı belirtmek isteriz. Hazırladığımız raporun kadına yönelik şiddetle mücadele alanına katkı sunmasını umuyoruz.

Heinrich Böll Stiftung Derneği’nin desteği ile gerçekleştirdiğimiz “Erzincan’da kadınlar buluşuyor” adlı projemiz devam etmektedir. Belirlediğimiz mahallelerden ilkinde hane ziyaretleri yaparak kadınlarla yüz yüze görüşmeler gerçekleştiriyoruz. Şu ana kadar 130 kadınla yüz yüze görüşme gerçekleştirdik ve 70 kadın anketlerimize cevap verdi. Kadınlarla yağtığımız yüz yüze görüşmelerde kadınların; yaşadığı mahalledeki sorunları, Covid-19 salgınının yaşamlarımızı nasıl etkilediği ve kadın olarak yaşadığımız ortak sorunlar ve bu sorunlarla nasıl başedebileceğimiz ve destek mekanizmaları üzerine konuşuyoruz. Yaptığımız hane ziyaretleri esnasında kadınlardan şiddet başvuruları alıyoruz. 5 kadından şiddet başvurusu aldık ve başvurulara bizden istenilen destek sağlandı. Covid – 19 salgını nedeniyle mahallede yapmayı planladığımız toplantı takvimlerinde aksaklıklar yaşandı. Fakat fiziksel mesafe ve pandemi kurallarına dikkat edilerek 15 kadının katılımı ile 2 toplantı yapıldı.

Toplantılarda; yaşadıkları şiddetten dolayı evlerinden çıkamayan kadınların, kadına yönelik şiddet konusunda destek mekanizmaları hakkında bilgilendirilmesi, toplumsal cinsiyet eşitliği farkındalığının artması, şiddetin normalleştirilmesine neden olan kabul ve tutumların sorgulanması ve şiddetin toplumsal bir sorun olduğu gerçeğinin farkına varılması konuları üzerinden kendi yaşantılarımızdan da örnek verilerek kadınların farkındalıklarının artması sağlanmaya çalışıldı.

Sivil Toplum İçin Destek Vakfı’na yapmış olduğumuz, Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Fonu kapsamında Erzincan’da Kadın ve Sağlık Hakkı Projemiz kabul edildi. Proje kapsamında üreme, cinsel sağlık ve hizmetlerini temel bir hak olarak kabul ederek kadınların bu konuda farkındalığını artırmak, kurumlarda karşılaştıkları sorunları raporlamak, hizmetlere erişebilmeleri için savunuculuk yapmak ve konunun “konuşulabilir” olması amacıyla kadınlar nezdinde farkındalığı geliştirmek.

2 Temmuz 2021 itibariyle destekçilerimiz Sivil Toplum İçin Destek Vakfı ve Turkey Mozaik Foundation işbirliği ile projenin faaliyet takvimini takiben çalışmalarımıza başladık. 1 Temmuz 2022 tarihine kadar sürecek olan proje Erzincan’da iki mahallede (Kavakyolu ve İzzetpaşa) olmak üzere 15 kişilik kadın grupları ile yapacağımız atölye çalışmaları, raporlar ve elde edeceğimiz verilerle tamamlanacaktır. Hibe açılış toplantısı ile karşılıklı soru cevap şeklinde yaptığımız görüşmelerle projenin uygulanma sürecinde bizlere destek olan fon kuruluşu ve işbirliği içerisindeki tüm kurumlara teşekkür ederiz.

27.03.2021 Tarihli Basın Açıklaması – Erzincan Kadın Platformu

İstanbul Sözleşmesine karşı yürütülen kadın düşmanı, dinci ve muhafazakar kampanyalar sonucu olarak 20 Mart tarihinde gece yarısı cumhurbaşkanı kararı ile İstanbul Sözleşmesinden çıkıldığı ilan edildi. 2011 yılında mecliste onaylanan tüm kadınları ilgilendiren sözleşme, kadınları şiddete mahkum etmeyi kafasına koymuş kadın düşmanlarının sözünü onaylayan tek bir adam tarafından kaldırıldı.

Bir kişinin İstanbul Sözleşmesi’ni fesih kararı yok hükmündedir! Şiddet uygulayan erkekleri cesaretlendiren kararı tanımıyoruz, hayatlarımızdan vazgeçmiyoruz, hayat mücadelemizi elimizden hiçbir kararnamenin alamayacağını biliyoruz.

İstanbul Sözleşmesi gerektiği gibi uygulanana, erkek şiddeti son bulana kadar mücadelemiz devam edecek. Kadın düşmanı devlete karşı yaşasın kadın dayanışmamız!
Bizler biliyoruz ki şiddete maruz kalan, öldürülen her kadının, fail kadar suçlusu, devlettir.Cinayete, şiddete, tacize, tecavüze karşı alanlarda mücadele eden kadınları engelleyenler, tutuklayanlar failleri ve kadın katillerini koruyor

Son 9 gün içerisinde Türkiye’de 9 kadın hayatını kaybetti. Rabia Doğan ve Meral Sivrikaya boşanma aşamasında oldukları erkekler tarafından, Serpil Fikirli uzaklaştırma kararı olmasına rağmen, Nagihan Üste birlikte olduğu erkek tarafından öldürüldü. Zülfinur Bakır şüpheli şekilde hayatını kaybedenlerden bazıları.

İzmir Konak’ta ise 17 yaşında 5 aylık hamile olan Sezen Ü. birlikte olduğu erkek Anıl Yolum tarafından bıçaklanarak öldürüldü.

Fırat Kaya isimli erkek, işitme engelli LGBTİ+’ya işkence ettiği görüntüleri sosyal medyada yayınlanmasının ardından gelen tepkiler üzerine tutuklandı. Aylardır devlet kurumları ve kişiler tarafından hedef gösterilen LGBTİ+’lar cinsel yönelim ve cinsiyet kimliği sebebi ile kimseye ayrımcılık yapılmamasını hedefleyen tek sözleşme olan İstanbul Sözleşmesi’nin fesh edilmesinin bahanesini Lgbti+’lara yükleyen herkes bu suçun failidir.

Bu coğrafyada her gün binlerce kadının şiddete maruz kaldığını, çeşitli bahaneler sunularak öldürüldüğünü biliyoruz. Failleri cesaretlendiren sizlersiniz!
İstanbul Sözleşmesi’ne saldırmak yaşam hakkımıza saldırmaktır. “İstediğimiz sözleşmeden çıkarız” diyenlere, yeni sözleşme isteyenlere söylüyoruz: Hayatımıza dair kararları biz veririz!

İrademizin ve haklarımızın yok sayıldığı bugünlerde, kadınlara yönelik devlet şiddeti ve erkek şiddetine karşı mücadelemize devam edeceğimizi, şimdi bir kez daha ve daha güçlü bir biçimde haykırıyoruz. Hiçbir güç bizi mücadelemizden, kadın dayanışmasından alıkoyamaz. İstanbul Sözleşmesi’nden Vazgeçmiyoruz.

20.03.2021 Tarihli Basın Açıklaması – Erzincan Kadın Platformu

İstanbul Sözleşmesine karşı yürütülen kadın düşmanı, dinci ve muhafazakar kampanyalar sonucu olarak dün gece yarısı cumhurbaşkanı kararı ile İstanbul Sözleşmesinden çıkıldığı ilan edildi. 2011 yılında mecliste onaylanan tüm kadınları ilgilendiren sözleşme, kadınları şiddete mahkum etmeyi kafasına koymuş kadın düşmanlarının sözünü onaylayan tek bir adam tarafından kaldırıldı.

İstanbul Sözlemesi’ni tartışıp duruyorlar, çünkü kadınların şiddete mahkum olmasını istiyorlar. Kadınlar hayır diyemesin, kadınlar şiddete ses çıkaramasın, kendi hayatları hakkında karar alamasın istiyorlar. Kadınları korumakla yükümlü olan devlet ise erkek devlet olduğunu bir kez daha gösterip kadınların haklarını, can güvenliğini hiçe sayıyor.

Aile yapısı bozuluyor, toplum değerleri parçalanıyor diyerek kadın düşmanlığına çağrı yapanlar, kadınların ve çocukların her türlü şiddete maruz kaldığı toplum ve aile düzenini savunuyor. Kadınların özgürleşmesinden korkuyorlar. Kadınlar üstündeki egemenliklerini kaybetmemek için çırpınıyorlar.

İstanbul Sözleşmesi’nden nefret ediyorlar çünkü toplumsal cinsiyet eşitsizliği lafını dahi duymak istemiyorlar. Eşitsizliği doğallaştırmak, kadınları erkeklere tabi kılmak için fıtrattan, adaletten dem vuruyorlar. Bizler ise biliyoruz ki eşitlik olmadan adalet olmaz!

Kadınlara yönelik şiddeti önleyen, koruyan, kadınları güçlendirecek destek mekanizmalarını oluşturan ve failleri cezalandırma yükümlülüğü veren bir sözleşmeden çekilmek, devletin bu yükümlülüklerden kaçması anlamına gelir. Kadın cinayetlerine karşı, kadına yönelik şiddeti önlemek için sorumluluk almayı reddettiği anlamına gelir. Bu devletin kadınlara karşı olduğu anlamına gelir.

Dün gece yarısı kadınları dövme özgürlüğü isteyen erkeklere, Samsun’daki İbrahim Zarap gibilere, “eşit değilsiniz” diyerek bizi baskıya, şiddete açık hale getirenlere büyük bir hediye verildi. Karakollarda kadınları şiddete maruz kaldığı evlerine geri yollayan polisler, sığınaklarda kadınlara hapis hayatı yaşatan yetkililer, mahkeme salonlarında kadınları maruz kaldığı şiddet için suçlayan hakimler teşvik edildi.

Bir sonraki kadın cinayetinde ortalıkta ikiyüzlü açıklamalar yaparak, cezasızlığın kol gezdiği bir ülkede, ağır ceza getireceğiz safsataları ile kamuoyunu yatıştırmaya çalışacaklar. Biz ise biliyoruz ki şiddete maruz kalan, öldürülen her kadının, fail kadar suçlusu, devlettir.

Bilinsin ki sonuna kadar mücadele edeceğiz, birleşeceğiz ve haklarımızı geri alacağız. Tüm hukuksuz eylemlerinize, faillerin sırtının sıvazlanmasına, kadınların, kız çocuklarının ve LGBTİ+’ların şiddetin hedefi haline getirilmesine karşı direneceğiz.

Tek bir kadın, tek bir çocuk, tek bir LGBTİ+ bu ülkede tehdit altında kalmayıncaya kadar İstanbul Sözleşmesi’ni ve 6284’ü uygulamak, haklarımızı, hayatımızı korumak ve işinizi yapmak zorundasınız. Ülkeyi oyalamak için uydurduğunuz “Güçlü Kadın Güçlü Türkiye” kampanyalarınız bu ülkede feministlerin on yıllardır yürüttüğü mücadeleyi ve o mücadelenin ne kadar haklı, ne kadar meşru olduğu gerçeğini örtemez. İstanbul Sözleşmesi’nden ayrılıyoruz demek kadınlara, çocuklara ve LGBTİ+lara “öldürülseniz de, tecavüze, tacize, istismara maruz bırakılsanız da biz failleri, erkek şiddetini koruyacağız” demektir! Haklarımızdan asla vazgeçmeyeceğiz. Gece yarısı yapılan yasa değişiklikleri bizim için yeni değil. Ancak bir imzayla uluslararası sözleşmeden ayrılmaya kalkmak bu ülkedeki tüm kadın ve LGBTİ+ların varlığına, haklarına açık saldırı demektir.

İstanbul Sözleşmesi bizlerin yıllardır süren mücadelesi sonucu yazıldı. Çıkma kararını asla tanımıyoruz! Bir grup adamın sözünün, tek adamın kararının kadınlar tarafından hükmü yoktur! İstanbul Sözleşmesi gerektiği gibi uygulanana, erkek şiddeti son bulana kadar mücadelemiz devam edecek. Kadın düşmanı devlete karşı yaşasın kadın dayanışmamız.

8 Mart 2021 – Erzincan Kadın Platformu

Bugün 8 Mart Dünya Kadınlar Günü; çiçek, mücevher, hediyeler alma günü değil, tarihte direnen, öldürülen, yaşamları, varoluşları için mücadele eden kadınlar ve LGBTİ+’lardan aldığımız güçle alanlardayız.

Biz kadınların ve LGBTİ+’ların hayatları; şiddet, sömürü ve ayrımcılık sarmalında erkeklerin devlet tarafından korunmasıyla, cezasızlık politikalarıyla ödüllendirilmesiyle geçiyor. Her gün 4 kadının öldürüldüğü ülkemizde erkek – devlet şiddeti önleyici mekanizmaları işletmeyip biz kadınların eylemlerini engellemeye çalışıyor. 6 Mart’ta İstanbulda’ki büyük kadın buluşmasında trans kadınların alana girişini engellemeye çalışan, gökkuşağı bayraklarını alana almayan polis; eylem sonrası trans arkadaşlarımıza saldırarak nefret şuçu işlemiştir. Hukuksuzca gözaltına alınan arkadaşlarımıza verilen ev hapsi kararını protesto ediyoruz.

“İnsan hakları eylem planı” diyerek ülkemize insan haklarını getireceğini söyleyenler şu an zaten iktidardadır. Sizin iktidarda olduğunuz dönemde bu ülkede insan hakları, hukuk kalmamıştır, insan hakları eylem planı diyerek yalandan planlar açıklamayın. Kayyum rektör istemeyen öğrencileri, varoluşları için alanlarda olan, “nefrete inat, yaşasın hayat” diyen LGBTİ+’ları, haksız, hukuksuzca tutuklayıp hapse atıyor, ev hapisleri veriyorsunuz.

Kadına yönelik erkek şiddetini engellemeyenler, onlarca kez şikayette bulunan kadınları korumayan yetkililer kadın katillerini aklamaya devam ediyor.

Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanı; Samsun’da yaşanan kadına yönelik erkek şiddetini “bir anneye uygulanan insanlık dışı şiddet vakası” olarak görüyor ve fail en ağır cezayı alacaktır diyor. Sayın bakanın görevi failin en ağır cezayı almasını sağlamak değil; önleyici ve koruyucu politikalar oymak ve var olan yasa ve sözleşmeleri uygulamaktır. Ayrıca bir kadına sadece anneyken değer veren, kadın bakanlığını, aile bakanlığı haline getiren bu zihniyeti de kabul etmiyoruz. Bu zihniyet yüzünden Samsun’da 3 yıl önce boşandığı eşini çocuğunun gözü önünde döven İbrahim Zarap “gözüm döndü” diyerek savunma yapabiliyor. Çünkü biliyorlar ki “gözüm döndü, kıskançlık krizine girdim, nefsime hakim olamadım, pişmanım” dediklerinde iyi hal indirimi alacaklarını.

Ankara’da ise Zeynel Korkmaz tartıştığı eşini 4 çocuğunun gözü önünde boğazından bıçaklayarak öldürdü. Katil Zeynel Korkmaz daha önce sosyal medya hesabından 6284 sayılı yasa ile ilgili; “bu kanun, tamamen yuva yıkan, örf ve adetlerimize, aile yapımıza aykırıdır” söylemlerini kullanmış. Kutsal aile, örf ve adetler diyerek biz kadınları şiddete maruz bırakıp, öldürmenize izin vermeyeceğiz. Yaşam güvencemiz olan 6284 sayılı yasayı savunup etkin uygulanması için mücadele etmeye devam edeceğiz.

İstanbul Sözleşmesi’ni ve 6284 sayılı yasayı uygulamayan, Sözleşme’nin kaldırılmasını gündeme getirenler; 428 gündür Gülistan Doku’yu bulmayanlar, Aleyna Çakır’ın katili Ümitcan Uygun hakkında cinayetten tutuklama yapmayanlar, tecavüzcü Musa Orhan’ı serbest bırakanlar kadın cinayetlerinin sorumlularıdır.

Patriyarkal sistem erkeklerin maddi ve manevi her alanda üstünlüğü üzerine kurulu. Erkekler bu üstünlükleri tehlikeye girdiği anda erkek – devletinde verdiği güçle istediklerini yapabiliyorlar. Erkekliğin dini, dili, ırkı, siyasi görüşü yoktur. Erkeklik her yerde, her kesimde aynı. Sosyal medyaya kendini aklamaya çalışan belli kesimdeki erkekler şiddet uygular diyen erkekleride biliyoruz. Erkekliğin verdiği güçle kapalı kapılar ardında ya da alenen şiddet uyguluyorsunuz.

Kadınlar, çalışma ve toplumsal yaşamda, toplumsal cinsiyet eşitsizliği ile karşı karşıya kalmaktadır. Herhangi bir sosyal güvencesi olmadan kayıt dışı olarak çalıştırılan kadınlar “ucuz emek gücü” olarak görülmekte, “eşit değerde işe eşit ücret”ten yoksun bırakılmaktadırlar. Covid 19 pandemisiyle birlikte kapitalizmin yarattığı sorunlar derinleşmiş, pandemi kadına yönelik ekonomik, psikolojik, fiziksel, cinsel şiddeti; kadın bedeni, emeği üzerindeki sömürü ve baskıyı arttıran bir politikanın fırsatı haline getirilmiştir.
Çocuk, hasta, yaşlı, engelli bakımının sadece kadına özgü bir sorumluluk gibi görülüp kadının sırtına yüklenerek, bakımın kamusal bir hizmet olarak sunulmaması, sosyal destek politikalarının geliştirilmemesi, metalaştırılan hizmetlerin fiyatlarının çok yüksek olması nedeniyle, kadınlar istihdamdan kopmakta ya da hiç istihdam alanına girememektedir. Bakım maliyetlerinden kaçınmanın yolu haline getirilen bu uygulamalar, kadının hane içi emeğini görünmez kılmaya, değersizleştirmeye devam ederken, emeğinin görünür ve değerli olması için gerekli ekonomik düzenlemeler yapılmamaktadır. Bunun sonucunda kadınlar, kamusal alandan, sosyal yaşamdan, üretimden uzaklaşmak zorunda kalmaktadır.
Nüfus politikaları, ataerkil kapitalist sistemin ihtiyaçlarına uygun biçimde, kadın bedenleri üzerinden, kadın cinselliği ve doğurganlığı denetlenerek sürdürülmektedir. Ülkemizde özellikle son yıllarda, kadınların toplum içindeki ekonomik, kültürel ve sosyal etkinliği, siyasi iktidarın bilinçli politikalarıyla sürekli azaltılmaktadır. Kadınlar, muhafazakar–feodal kültürün baskısı ile evine kapanmaya zorlanmaktadır. Kadınların istihdam ve sosyal yaşama katılım oranlarında, son yıllarda görülen düşüş, bunun en açık göstergesidir.

Taleplerimiz açık ve net:
*Kadınlar ve LGBTİ+ lara yönelik her türlü ayrımcılığı ve şiddeti önleyen yasal düzenlemeler acilen yapılmalı,İstanbul Sözleşmesi’nin tartışılmasına son verilmeli, 6284 sayılı yasa etkin bir şekilde uygulanmalı,
*Çalışma hayatında kadına yönelik her türlü ayrımcılık terk edilmeli,esnek çalışma biçimlerine, cinsiyetçi iş bölümüne, ücret eşitsizliğine son verilmeli güvenceli, düzenli işler yaratılmalı,
*Yetki ve karar mekanizmalarında eşit temsiliyetin hayata geçmesi sağlanmalı,
*Bir sağlık ve sosyal hak olarak kürtaj hakkının kullanımını engelleyen fiili uygulamalardan vazgeçilmeli, güvenli ve parasız kürtaj olanakları sağlanmalı,
*Kadınlar regl döneminde en az iki gün ücretli izinli olmalı,
*Kadın istihdamın önündeki engellerden olan çocuk, hasta, yaşlı, engelli bakımı kamusal hizmet olarak sunulmalı, ev işlerini kadının üstünden alacak sosyal politikalar uygulanmalı,
* Kapatılan kamu kreşlerinin yanı sıra tam zamanlı, ücretsiz, nitelikli ve anadilinde hizmet veren kamu ve mahalle kreşleri açılmalı,
*ILO 190 sayılı sözleşme uygulanmalı,
*Kadını eğitimden, istihdamdan, yaşamdan koparan, çocuk yaşta evliliklerin hızla artmasına yol açan 4+4+4 eğitim sistemi hemen iptal edilmeli,
*8 Mart kadınlar için ücretli izin günü sayılmalıdır.

Kadınların eşit ve özgür olduğu, sömürünün baskının ortadan kaldırıldığı bir gelecek için,
Hayatlarımıza sahip çıkmak için,
Savaş ve işgal politikalarına geçit vermemek için,
Demokrasi ve barış için,
Emeğimiz, bedenimiz ve kimliğimiz bizimdir demek için,
Doğamıza ve yaşam alanlarımıza sahip çıkmak için,
Emeğimizi ve hayatı örgütlemek için,
Tüm kadınları, gökkuşağı gibi tüm renklerimizle bir arada olup haklarımıza ve yaşamlarımıza sahip çıkmaya devam edeceğiz.

Yaşasın Feminist Mücadelemiz

Yaşasın Kadın Dayanışması